Pogoda jesienno/zimowa już daje po sobie znać. Nie unikniemy mrozu, przeziębień, śnieżnych, ciemnych dni. Jak dla mnie zimy mogłoby nie być, ale czasami dobrze jest posiedzieć w domu z kubkiem kakao przy ulubionym serialu przy jej ponurym i przygnębiającym klimacie. Przypuszczam, że większość z Was ma te same przemyślenia na temat zimy. Dlatego postanowiłam żeby chociaż trochę przywołać lato, dodać wpis z mojej wycieczki do... Portugalii! (zobacz część drugą!)

Na wyjazd zaprosiła mnie moją najlepsza przyjaciółka, który odbył się jeszcze w sierpniu w wakacje. Od zawsze marzyłam o odwiedzeniu jakiegokolwiek kraju latynoskiego, a zwłaszcza o słonecznej, przybrzeżnej Portugalii. Zatrzymałyśmy się w mieście kurortu-Porto. Jak wiadomo, pogoda w Portugalii, zwłaszcza w lato to istna sauna. Jednak nam się troszeczkę nie poszczęściło i tak jak nigdy nie padało, na nasz wyjazd deszczowe chmury przysłoniły kilka dni. Jednak to nas nie zdemotywowało i starałyśmy się wykorzystać każdy dzień w jak najlepszy sposób. Ale przy okazji odwiedzając miasto Marco de Canaveses udało nam się zobaczyć ogromny pożar, które w Portugalii często się zdarzają ze względu na susze. O mieście Marco de Canaveses będziecie mogli zobaczyć osobny post.
O kulturze latynoskiej mówi się, że jest bardzo głośna, przebojowa, towarzyska itd. i w pełni się z tym zgadzam. Nie ma szans, że przejedziesz w autobusie, tramwaju czy pociągu w ciszy tak jak często widzi się to w Polsce. Portugalczycy są bardzo kontaktowi i zawsze znajdą chwilę żeby porozmawiać i wdać się w dyskusję. I nie jest to spokojna, cicha rozmowa, tylko głośna i pełna emocji wymiana zdań. Ludzie są bardzo uśmiechnięci i życzliwi wobec siebie, Pomimo tego, że jest tam hierarchiczne społeczeństwo to każdy oczekuje od innych szacunku. Portugalczycy z tego co również mogłam zauważyć są bardzo pomocni, Nie mają problemu z ukazaniem pomocy dla turystów, chętnie przyjmują wszystkich gości i ukazują piękno swojego kraju. Również ich cechą charakterystyczną jest.. spóźnianie się. Pomimo tego, że to przebojowy naród to nikomu się nie śpieszy. Każdy żyje swoim życiem i nie narzuca tępa. Z tego co wiem ich popularnym czasem spóźniania się to granice 15 minut. My również doświadczyliśmy portugalskiego spóźnialstwa przez instruktora surfingu. I tutaj kłania się kolejna kwestia- surfowałam!

Surfowanie od dawna mi się śniło. Taki tumblerowski klimat, surfowanie na słonecznym wybrzeżu w oceanie, prawda. Jednak to nie jest takie proste jak mogłoby się wydawać. Moją pierwszą lekcją w życiu dostałam w prezencie od mojej przyjaciółki i jej mamy na urodziny. To była przygoda! Nigdy nie zapomnę jak męczące jest zakładanie, a co dopiero zdejmowanie gąbki. Jednakże godzina na oceanie porywając portugalskie fale to zdecydowanie za mało, bo przez ten czas ledwo co nauczyłam się dobrze wiosłować rękami z instruktorem Iwanem, dlatego zdecydowanie muszę to powtórzyć przy najbliższej okazji.

Bardzo lubię testowanie nowych miejsc, gdzie niespodziewanie bez większego wcześniejszego przygotowania wychodzą dosyć ciekawe, pamiętliwe zdjęcia. Tylko takich więcej. Pomimo tego, że mieszkam w miarę zasobnym mieście, gdzie aż się prosi o wyjście z domu i porobieniu zdjęć, zwłaszcza że w końcu oświeciło pogodę i przypomniała sobie, że już od dawna trwa wiosna. Niestety moją kulą u nogi jest czas, który pędzi nie ubłagalnie, a oceny same się nie poprawią. Szacuję, że dopiero złapię oddech pod koniec czerwca, gdzie wszystko będę już miała pozamiatane.
Chyba dla większości maj i czerwiec to prawdziwy wyścig szczurów, ostatnie chwile na poprawki ocen. Wieść o tym, że coraz bliżej do lata nie jest dla mnie 100% zadowalająca. Nie nacieszyłam się jeszcze wystarczająco pierwszą klasą w LO, a już zaraz ją kończę. Druga klasa zleci tak samo, a trzecia to matura. Jednak myśl o tym co czeka mnie w wakacje uszczęśliwia mnie równie dobrze jak hawajska, pozostaje tylko na to zarobić..