Pogoda jesienno/zimowa już daje po sobie znać. Nie unikniemy mrozu, przeziębień, śnieżnych, ciemnych dni. Jak dla mnie zimy mogłoby nie być, ale czasami dobrze jest posiedzieć w domu z kubkiem kakao przy ulubionym serialu przy jej ponurym i przygnębiającym klimacie. Przypuszczam, że większość z Was ma te same przemyślenia na temat zimy. Dlatego postanowiłam żeby chociaż trochę przywołać lato, dodać wpis z mojej wycieczki do... Portugalii! (zobacz część drugą!)

Na wyjazd zaprosiła mnie moją najlepsza przyjaciółka, który odbył się jeszcze w sierpniu w wakacje. Od zawsze marzyłam o odwiedzeniu jakiegokolwiek kraju latynoskiego, a zwłaszcza o słonecznej, przybrzeżnej Portugalii. Zatrzymałyśmy się w mieście kurortu-Porto. Jak wiadomo, pogoda w Portugalii, zwłaszcza w lato to istna sauna. Jednak nam się troszeczkę nie poszczęściło i tak jak nigdy nie padało, na nasz wyjazd deszczowe chmury przysłoniły kilka dni. Jednak to nas nie zdemotywowało i starałyśmy się wykorzystać każdy dzień w jak najlepszy sposób. Ale przy okazji odwiedzając miasto Marco de Canaveses udało nam się zobaczyć ogromny pożar, które w Portugalii często się zdarzają ze względu na susze. O mieście Marco de Canaveses będziecie mogli zobaczyć osobny post.
O kulturze latynoskiej mówi się, że jest bardzo głośna, przebojowa, towarzyska itd. i w pełni się z tym zgadzam. Nie ma szans, że przejedziesz w autobusie, tramwaju czy pociągu w ciszy tak jak często widzi się to w Polsce. Portugalczycy są bardzo kontaktowi i zawsze znajdą chwilę żeby porozmawiać i wdać się w dyskusję. I nie jest to spokojna, cicha rozmowa, tylko głośna i pełna emocji wymiana zdań. Ludzie są bardzo uśmiechnięci i życzliwi wobec siebie, Pomimo tego, że jest tam hierarchiczne społeczeństwo to każdy oczekuje od innych szacunku. Portugalczycy z tego co również mogłam zauważyć są bardzo pomocni, Nie mają problemu z ukazaniem pomocy dla turystów, chętnie przyjmują wszystkich gości i ukazują piękno swojego kraju. Również ich cechą charakterystyczną jest.. spóźnianie się. Pomimo tego, że to przebojowy naród to nikomu się nie śpieszy. Każdy żyje swoim życiem i nie narzuca tępa. Z tego co wiem ich popularnym czasem spóźniania się to granice 15 minut. My również doświadczyliśmy portugalskiego spóźnialstwa przez instruktora surfingu. I tutaj kłania się kolejna kwestia- surfowałam!

Surfowanie od dawna mi się śniło. Taki tumblerowski klimat, surfowanie na słonecznym wybrzeżu w oceanie, prawda. Jednak to nie jest takie proste jak mogłoby się wydawać. Moją pierwszą lekcją w życiu dostałam w prezencie od mojej przyjaciółki i jej mamy na urodziny. To była przygoda! Nigdy nie zapomnę jak męczące jest zakładanie, a co dopiero zdejmowanie gąbki. Jednakże godzina na oceanie porywając portugalskie fale to zdecydowanie za mało, bo przez ten czas ledwo co nauczyłam się dobrze wiosłować rękami z instruktorem Iwanem, dlatego zdecydowanie muszę to powtórzyć przy najbliższej okazji.