Moja mama jest najbardziej zorganizowaną osobą jaką znam pomimo tego jak dużo ma na głowie. Jednak jak każdemu zawsze zdarzy się o czymś zapomnieć. Wiecznie musi coś zapisywać na kartkach, aby wszystko mieć pod kontrolą. Zazwyczaj związanego ze mną, albo moją siostrą. Podziwiam ją, że i tak pomimo tego wszystko dalej ogarnia , który jest dzień. Jednak zdaję sobie sprawę ile tego jest, dlatego żeby chociaż trochę umilić jej zapamiętywanie uniwersalny kalendarz byłby strzałem w dziesiątkę. Już widzę go całego zapisanego na lodówce w kuchni. Od niepamiętnych czasów moja mama kocha robić zdjęcia, to jej hobby. Kiedyś dziwiło mnie, a nawet wkurzało, bo ileż można robić tych zdjęć. Jednak teraz dzięki temu każda chwila z mojego dzieciństwa jest niezapomniana dzięki mojej Mamie, za co bardzo jej dziękuje i to doceniam, bo dane urywki z naszego życia już nie wrócą. W tym momencie Mama ma około 9 albumów i ok. 1000 niezapakowanych zdjęć. Album nigdy się nie zmarnuje, a od dłuższego czasu wspominała o tym, że musi taki kupić. Chciałabym jej podarować taki na święta, oraz dopakować do niego kilka naszych teraźniejszych zdjęć.

Clara 

Clara to moja siostra. Jest ode mnie młodsza o niecałe 4 lata. Mamy bardzo dużo wspomnień ze sobą, tych fajnych i mniej fajnych-wiadomo jak to rodzeństwo. Ale zawsze myślimy o sobie nawzajem przy tego typu świętach, dlatego również dla Clary chciałabym podarować taki o to plecak-worek. Już od jakiegoś czasu jęczała, że chce sobie kupić nowy plecak do szkoły, ale nigdy nie mogła na niego uzbierać. W takim razie na pewno jej się przyda. A na dodatek lamy są jednym z jej ulubionych zwierząt. 

Oprócz tego poduszka z napisem- The little princess. Tutaj wynika już dłuższa historia. Od ponad dwóch lat już(jak to minęło?!) prowadzimy razem z naszym kuzynem konto na instagramie(klik), gdzie główną gwiazda jest właśnie Clara. To trochę taka Hannah Montana, bo tam zamienia się w właśnie taką ala princess, jej idolkami są Joanna Krupa czy Doda, wyjeżdża na sesje zdjęciowe, produkuje swoje torebki, rozmawia ze swoimi fanami itd. Oczywiście to jest wszystko dla jaj, ale już chcąc nie chcąc mamy trochę z tym wspomnień haha. Taka poduszka z jej 'nazwą' byłaby idealna do nowego pokoju.

/plecak-worek/                                                     /poduszka/

Ines

Ineska to moja psiapsioła, tancerka i zarazem mąż. Wraz z naszą córą (za momencik) tworzymy piękną rodzinkę od 12 kwietnia 2012r. Bez niej moje życie byłoby już totalnie nudne, dzięki niej moja rzeczywistość nabiera energii i rozmachu. Po prostu Ines to jest Ines, konkret. Jest bardzo barwną postacią i nie wiem co bym teraz bez niej zrobiła. Zawsze możemy się pośmiać z byle czego, pogadać z naszym ulubieńcem, poimprezować porządnie, wytańczyć się, czy po prostu porozmawiać. Ja nie wiem jak ona to robi, ale zawsze znajdzie temat do gadania, za wsze. Ma również cudowne serce dla innych. Nie raz pomogła biednemu pieskowi czy kotkowi. Albo nawet i innym, zawsze pomoże komuś w potrzebie (no albo pooddaje swoje meble, tak jak mi szafę). Oprócz tego tańczy jak mało kto, jak ryba w wodzie (w końcu znak ryba) i chyba odnalazła swoje powołanie. Jej marzenie to założenie własnego studia tańca(dancehal queeeen). Razem wywijamy na parkiecie nawet po 8h, tak jak miało to w przypadku razem spędzonego sylwestra. Co z tego, że nas nogi bolały, byłyśmy zadyszane jak jakieś hieny, dałyśmy czadu do samego rana z cancanem. Z nią można konie kraść haha. Już dawno temu w necie zakręciły mi się gdzieś owe puduszki z napisem 'sleep all day, dance all night' i od razu mu się spodobały. Jak je zobaczyłam na DaWandzie uznałam, że wyśmienicie dopasowałyby się do jej wystroju pokoju jak i duszy tanecznej. Oczywiście pozostałoby mi wygrawerować jeszcze malutki napis 'Od Grażyny dla Janusza'. 

/poduszki♥/

Ola

Olka to również moją psiapióła, z którą trzymam sztame od 5 klasy podstawówki. W naszej rodzinie jest moją kochaną córą, jednak czasami w różnych wiadomych okolicznościach jest również naszą matką (na liście jest na 2. miejscu, bo jest córką, ale dla mnie obie są równoważące). Również jest strasznie pomocna dla innych. Na zdjęciach profilowych czy na żywo może wydawać się tak ładna jak Loren Beech, jednak jak zacznie odstrzał swoich twarzy na snapchacie czy gdziekolwiek indziej uznalibyście ją w tym za mistrzynię.  Mamy ze sobą strasznie dużo wspomnień i zdjęć, aż tyle że połowy nie pamiętam, ale naprawdę było tego multum. Chociażby nasze kruche żelki, o których istnieniu wiedziałyśmy tylko my, nasze przecudowne bombastic usta po szklanym kubusiu dorównujące Ines, nasz nie wykonany koncert TSTM, seviolka czyli wspólny instagram, genialne sejse zdjęciowe z dawnych lat, turnieje, albo to jak do swojego czterometrowego2 pokoju zmieściła około 11 osób jak dobrze pamiętam- nie wiem jak to się stało. Trochę tego było. Oprócz tego ma bardzo ciekawego osobnika w domu zwanego Bogdanem. Bogdan to sympatyczny piesek, czasami trochę szalony, wyszczekany, wyglądający jak jamnik zmieszany z królikiem, ale to bardzo kochany pupil. Ola go uwielbia, dlatego wydaje mi się że poduszka upodobniona do owego Bogdana spodobałaby jej się. Jedyne o co bym się martwiła, to że Bogdan mógłby na nią cały czas szczekać, myśląc że to pies, ale z czasem może by ogarnął że to poduszka. Jest również niezmierną fanką Harrego Pottera, dlatego takie logo na bawełnianej torbie, które również lubi również byłoby chyba ciekawą opcją pasującą do Olki. (Zdjęcie jakie wybrałam jest okropne, ale nie mamy ani jednego normalnego zdjęciaaaaa). 

/poduszka- Bogdan/                                                 /torba Harry Potter/

                   

Maxi

Teraz ostatnie miejsce powinno być dla mnie- jednak uznałam, że wole oddać je mojemu pieskowi Maxi. Nie wiem czy to zgodne z konkursem, jakim dysponuje w tej chwili DDOB, ale nawet jakbym chciała coś wybrać to chyba wszystko co potrzebuje mam. A tak to wolałam również w jakiś sposób uszczęśliwić mojego pieska- Maxi. Jest to zarazem najsłodszy, ale i najdziwniejszy pies jakiego znam. Sztukę błagania ludzi swoimi oczami ma opanowaną po czarny pas, a o jej dziwnych nawykach już lepiej nie będę wspominać, bo to naprawdę czasem dziwny pies haha. Pomijając to jest naprawdę bardzo kochana i mądrą. Na dodatek zgarnęliśmy ją z przypadku, ponieważ kiedyś jak była mała przybiegła do nas pod bramę. Jest przybłędą, ale ciesze się, że jest z nami już te 7 lat. Trochę jest mi jej szkoda, bo przez ten cały czas nigdy nie miała swojego kąta. Zawsze przechodziła z łóżka na łóżko zostawiając wszędzie futro. Od dłuższego czasu chcieliśmy kupić jej ładne legowisko, gdzie miałaby swoje malutkie miejsce do spania. Jednak wiadomo, zawsze znajdzie się coś innego do kupienia. Teraz ten konkurs umożliwiłby zakup również ciekawego i potrzebnego prezentu dla Maxi, ciekawe czy by się ucieszyła haha. 

/legowisko dla pieska/

Dziękuje DDOB za zorganizowanie takiego konkursu. Dzięki temu mamy możliwość opowiedzenia trochę o naszych bliskich, a w rezultacie wybrać,a może nawet wygrać dla nich ciekawy prezent. 

Wpadajcie na DDOB!  Jeżeli i Wy macie ochotę wyrazić trochę przedświątecznych emocji w konkursie i jesteście głodni szczegółów to wszystko znajdziecie tutaj-> KONKURS DDOB. 

tutaj znajdziecie mój profil i post konkursowy: KLIK 
Powodzenia! 

*strasznie przepraszam załogę DDOB, że musicie zawsze na moim blogu tyle czytaćXD mam nadzieję, że jeszcze mnie nie znienawidziałyście*

Fryzjerstwo to cudowna sztuka. Zrozumiałam to dopiero po obejrzeniu fryzjerskich rewolucji Andrzeja Wierzbickiego i Tomasza Schmidta: Ostre Cięcie. Jeszcze do nie dawna nie patrzyłam na fryzjerstwo takimi oczami jak patrzę w tej chwili. Zrobienie wymarzonej fryzury wymaga ogromnego poświecenia jak i wiedzy. Dzięki Ostremu Cięciu zrozumiałam ile salonów fryzjerskich w Polsce wymaga ostrej poprawy. Kiedyś nie odróżniłbym różnicy pomiędzy dobrą koloryzacją, a złą. 

Po ostrym cięciu swój czas wypelnialam fryzjerstwem. Przy mojej pierwszej współpracy zamówiłam zestaw nożyczek. Zaczęłam oglądać coraz więcej kanałów na YouTube. Wykorzystywałam każdą wolną głowę jaka była dostępna aby chociażby wymodelować włosy. Az w koncu chciałam spróbować swoich sił na kimś innym. Na swojej siostrze wykonałam swoje pierwsze ciecię- ścięcie końcówek. 

Fryzjerstwo pokochałam w błyskawicznej chwili. Najpierw myślałam, że to kolejna mijająca zajawka. Jednak po dłuższej chwili moje zacięcie do fryzjerstwa dalej pozostawało takie samo. Bardzo się cieszę, że dzięki internetowi mam możliwość uczenia się chociażby takich podstawowych technik. W przyszłości myślę nad zapisaniem się na praktyki do dobrego salonu, aby uczyć się od najlepszych. 

Teraz pozostaje pytanie dlaczego fryzjerstwo jest moim drugim, ukrytym życiem? Szczerze powiedziawszy sama nie wiem. Tak jak mówiłam lubię ukrywać nowe rzeczy, przy fryzjerstwie dalej to zostało ukryte. Tego rowniez dotyczy się blogowania. O moim malutkim miejscu w sieci wie jedynie koleżanka oraz siostra. Jak na tą chwilę wolę żeby tak zostało. Nie lubię rozgłosów. 

Moje fryzjerstwo jest powiązane z blogowaniem z tego względu, że to rowniez moje drugie życie. Razem je chowam. Jednak blog daje mi wiele możliwości. Dzięki niemu odkrywam nowe miejsca, poznaję nowych ludzi, a nawet siebie. Nie przestaje szukać inspiracji i ciągle dążę do zrobienia czegoś innego, a przede wszystkim mogę tworzyć. To mi sie najbardziej podoba. :)

Oprócz krótkiego wpisu zapraszam rowniez do amatorskiego filmu. Niestety plany miałam inne wobec niego, ale dowiedziałam się o konkusie dopiero dzien przed zakończeniem więc wszystko było na styk i czasu było mało. Mam nadzieję ze pomimo tego i tak nie wyszło najgorzej. Miszę od razu na wstępie przeprosić za okropne piksele, które niestety na początku przeoczyłam. Jakość jest okropna, wiem. Jednak dzięki wsparciu moich kochanych kuzynów film chociaż trochę ma ręce i nogi. Zapraszam! 

POST DDOB 
Z góry dzięki za każdy głos :)